03.Wat (doen mensen) als het niet werkt? De jonge correspondenten die in Zuid zijn opgegroeid, zeggen over hun relatie met de buurt: 'it is complicated'. Het is een mooie buurt, je kan er fijn spelen als kind en mooie wandelingen maken, maar hoe komen 'die witte mensen' aan al dat geld? En waarom is het nodig om die uiterlijkheden zò te etaleren? Hoe zit dat met de Körpercultuur, in de dertiger jaren van de vorige eeuw zo 'uitgevent' in deze Olympische buurt en nu weer op elke straathoek te vinden in de Bootcampcultuur? En je hebt net je droomhuis gekocht en zet er vervolgens een van een afstand te bedienen hek omheen en bewakingscamera's op. Het lijkt we of het nooit genoeg is, er zijn busjes met aannemers die continu aan het verbouwen zijn, ze hijsen palmbomen naar dakterrassen. Het verschil tussen arm en rijk voelt groter dan een jaar geleden voor de Corona crises begon. De Apollobuurt lijkt de pandemie goed te doorstaan maar de Stadionbuurt met veel ZZP'ers heeft het zwaar. Het lijkt wel of mensen met geld denken hun levensstijl te hebben gekocht. Er heerst daardoor een zeker mate van a socialiteit. Mensen denken het recht te hebben een leven alsof je in een dorp bent, terwijl je midden in de stad woont. Er heerst grote mate van orde en netheid, kinderen mogen behalve op de daartoe aangewezen plekken niet op straat spelen. De architectuur is sterk en dwingend er is weinig ruimte om te falen, iets valt al gauw uit te toon. De straten zijn niet gebouwd op zoveel en zulke grote auto's. Daarom heeft elke villa een Biro in de tuin, een peperduur klein autootje. Ook de elektrische bakfietsen zijn populair. De buurt heeft een ‘Vespa' verleden. Zwarte scooters waar criminelen als Holleeder mee door de buurt reden. Het Hilton hotel, daar kan je anoniem afspreken, niemand die je vragen stelt. Het grote geld is verhuisd naar de Zuidas. Veel van de expats die daar werken wonen hier in de buurt.   2021-05-19

Een stadsridder die de weg vrij van gevaren maakt voor zijn jonkvrouw in de koets.
Haar stoïcijnse blik vooruit, de ansichtkaarten-uit-de-jaren-zestig-hemel, de enorme villa op de achtergrond, de lantaarnpaal, het rode zonnescherm, de verkeersdrempel met witte arcering en dan dat kleuter autootje in het midden… een heerlijk plaatje zo.   2021-05-04

Het Hilton waar ik vaak een zakelijke afspraak had. Lekker neutraal en anoniem en duur maar niet te duur. Maar vooral toch de plek waar ik niet voorbij kan lopen of fietsen zonder aan Herman Brood te denken die daar zijn laatste stap zette of aan Klaas Bruinsma die daar het leven liet vlak voor de deur. Het lijkt zo’n ontzettend nette buurt en zo’n ontzettend net hotel maar als muren zouden kunnen praten zouden onze oren denk ik tuiten   2021-05-03

Als ik aan Amsterdam Zuid denk, dan denk ik aan Vespa's. Die smoothe tweewielers van Italiaanse makelij. Ik denk aan de groeiende vloot op het schoolplein van mijn oude middelbare school, Het Vossius. Aan Willem Holleeder, met spiegelende zonnebril en zwarte polo, racend door de PC Hooftstraat. Aan Vespa-chickies: bontkraagje, gestyled haar, latex broek; ergens sexy, maar toch ook weer niet. Maar nu ik in Zuid rondloop vallen me de aantallen mee, of tegen. Hier en daar staat een Vespa, maar echt een kolonie is het niet. Misschien dat de helmplicht niet goed samenging met gestylede coupes. Of dat de Biró het wint (wel prijzig voor een middelbare scholier). Of dat Holleeder gewoon al te lang achter de tralies zit?   2021-05-01

Tussen de gecureerde omgeving van zuid vallen de niet gelukte plannen nog meer op. Deze boot had ambitieuze plannen maar iets hield de vaart tegen.Benieuwd waar het naartoe wilde.   2021-05-08

De netheid, zit in de buurt in alles. Zelfs de klim-op heb ik nog nooit zo gezien. Alles word bijgehouden. De puntjes zijn onlangs nog bijgeknipt.   2021-05-06

Het kopen van een auto kost geld. Maar niet elke auto is even duur en zeker niet op elk moment. Stel: je koopt nu een nieuwe auto. Vanaf het moment dat je de garage uitrijdt stort diens waarde in een vrije val. Eerst stijl naar beneden, de euro's verdampen als sneeuw voor de zon, maar dan uiteindelijk neemt die daling langzaam af. Jaar na jaar, steeds iets minder. En uiteindelijk glijdt de auto op het 150,- euro-plateau: de prijs die de sloop je geeft voor het oud-ijzer.
Dat lijkt het einde, maar dat hoeft het niet te zijn. Er is een weg terug. Bereid je voor op veel werk, trek je portemonnee open, maar dan heb je ook wat: een gerestaureerde oldtimer die de weg terug inzet. Dezelfde curve, terug omhoog. Hoe ouder, hoe beter. En uiteindelijk behaal je het onmogelijke en heb je dit: een Lelijke Eend uit 1981 die nu meer waard is dan ie waarschijnlijk ooit heeft gekost.   2021-05-01

Sommige plekken in amsterdam blijven mij trekken om te wonen. Dit huis spreekt bijna tot de verbeelding , met name in de stad. Dagdromend kijk ik er naar " later als ik groot ben.."   2021-05-06

Tegen het einde van de wandeling kwam ik deze man tegen. Zijn terras zat overvol. De glimlach was te goed.
"wil je op de foto voor de krant?" vroeg ik. "Tuurlijk! riep hij" . Het terras lachte mee.   2021-05-08

Dit is verreweg het mooiste gebouw van de buurt en misschien wel van heel Amsterdam en ik had het genoegen om er ruim tien jaar te mogen werken dus ik ken ieder hoekje en gaatje. Het is gebouwd voor de sociale zekerheidsbank en werd kort voor de oorlog opgeleverd. Een plaquette in het souterrain herinnert daar nog aan. Daarna werd het ik meen vanaf de jaren negentig gehuurd door de rechtsvoorgangers van Allen & Overy waar ik in 2008 ging werken. Het gebouw werd in 2011 helemaal gerenoveerd en dat was ook hard nodig. De buurt werd nauw betrokken bij de renovatie en toen merkte we hoe belangrijk het gebouw voor de buurt was. Tijdens de heropening maakte ik kennis met een mevrouw die recht tegenover het pand woonde in haar geboortehuis. Zijnwas op hoge leeftijd en had het gebouw nog zien ontstaan. De buurt was enorm blij dat het een kantoorgebouw bleef. Want het is een statige buurt met mondige bewoners. Over het gebouw doen veel verhalen de ronde. Anneke Groen schreef in de tijd van de renovatie een mooi boek over het pand door de jaren heen. Met prachtige foto’s eveneens door de jaren heen genomen van het in- en exterieur. Mocht er eens een rondleiding worden georganiseerd aarzel dan niet en geniet van een prachtig uitzicht over de stad vanaf de achtste verdieping daar kan maar weinig aan tippen.   2021-05-07

Een mooi beeld van een polospeler op een zuil tussen het Tuyl van Serooskerkenplein en de de Tuyl van Serooskerkenweg. Er tegenover staat een vergelijkbaar beeld van een ruiter. Die is beter te plaatsen: bij de Olympische spelen van 1928, zo is op een plaquette links in de doorgang van de Olympisch stadion te lezen dat er in 1928 medailles werden gewonnen door de Nederlandse hippische equipe van CH.F. Pahud de Mortanges. Baron Frederik Willem Christiaan Hendrik Van Tuyll van Serooskerken (1851-1924) was de eerste voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité, die een belangrijke rol speelde in het naar Nederland halen van de spelen van 1928. Misschien zij beide figuren hier afgebeeld door beeldhouwer Antoon Rädecker.   2021-05-01

Bij een banketbakker in de Beethovenstraat haal ik een saucijzenbroodje. Mijn oog valt op de roze muskethartjes met daar achter de Kus van Rodin. De dame achter de toonbank vertelt dat ie van suiker is gemaakt. Prachtige symboliek.   2021-05-08

Onder het gebouw van achternamen is een mooi standbeeld te zien dat ook een herkenbare gezicht in de Apollobuurt heeft. De omgeving rond het beeld is perfect onderhouden: elke tegel, pilaren, zijn grondig schoongemaakt en bijgehouden.   2021-05-04

Door aan het lopen in de buurt valt mij iets op bij bepaalde deuren. Beveiliging. Hekwerken , stalen deuren, en camera's.   2021-05-06

Een zwarte pui, logo van een gele onderbroken cirkel, strak groen heggetje: High Studio’s, personal training. Small group workouts.
Het valt me op met hoeveel toewijding hier is gewerkt aan een ‘brand identity’ met diverse lagen: vleugje zen, persoonlijke aandacht, en glad en strak.
Als ik doorloop vraag ik me af waar dat ‘High’ voor staat. Achteraf jammer dat ik niet even heb aangebeld.   2021-05-02

Je struikelt rond de Apollolaan over de Birò's. Luxe Canta-look-a-likes waarin het zien en gezien worden is. Komt goed uit dat ie aan bijna alle kanten ramen heeft. Altijd in de spotlights. En dat voor een vanaf prijs van 17.000,- eurootjes inclusief de btw. Zoeefffff.   2021-05-01

Op het Olympiaplein is een kleine winkelgalerij precies tegenover de sportvelden. Hier vind je o.a. Fromagerie L'amuse die 400 soorten kaas verkoopt. En verder nog heel veel lekkernijen uit alle windstreken zoals zout uit Ibiza. In de etalage een recept voor gegratineerde asperges.
Aan weerszijden van L’amuse zijn twee bakkers: de Franse bakker waar een lange rij mensen - op 1,5 meter afstand van elkaar- staat te wachten. Aan de andere kant een ‘doodnormale’ bakker waar je meteen aan de beurt bent.   2021-05-03

Naast de netheid valt mij de auto's enorm op in de buurt. De een nog nieuwer en luxer dan de ander. Ik zit vol ontzag naar het ontwerp van deze bmw te kijken. "Sorry meneer zou ik even een foto mogen maken" . Hij kijkt mij verwarrend aan. Na een paar seconden verwerken ziet hij mijn IPhone. "Yeah.. Sure!" zegt hij glimlachend.   2021-05-04

Alles is perfect. Knallende schoenen, krachtige bewegingen, fit lichaam en een gave locatie. Soms duizelt de mogelijkheden me: hoeveel beter, sportiever, mooier, gezonder en completer je je leven zou kunnen leiden. Daarvoor hoeft je in deze buurt niet over Insta of Facebook te struinen. Het huppelt gewoon langs, in vlot, moeiteloos hoog tempo.   2021-05-01

Een imposant gebouw die erg uit de band springt in hoe het eruit ziet. 2 achternamen staan trots op de voorkant. Ik vraag mij of familie van de 2 namen het gezien hebben.   2021-05-04

Er staan een paar kapitale villa’s aan het Albert Hahnplantsoen, een straatje dat net achter de Apollolaan ligt. De meeste huizen hebben een Biro, het zwarte twee persoons autootje voor de deur. Hier met rood leren stoel en stuurwiel bekleding. Meerdere tuinen hebben witte kiezels in de voortuin.   2021-05-11

Alles spiegelt op deze foto. Van het in hoogglans gelakte hout tot de dakpannen. Je ziet de kleur van de omgeving en de lucht erin terug. De vrouw achter het raam pakte er toch nog een spiegeltje bij. Misschien maar beter, want in deze straat is alles pico bello in orde. Kan dan geen kwaad er zelf ook tiptop uit zien.   2021-05-01

‘Bruiden’ kijken mijmerend uit het raam. Hoewel het poppen zijn, voel ik plaatsvervangende treurigheid: de straat is zo leeg en wat zitten ze daar eenzaam: elk in een eigen kamertje in hun prachtige jurk.
Lopend vanaf de Stadionkade passeer ik op de Beethovenstraat achtereenvolgens deze bruidsjurken winkel: ‘I do! I do!’, daarnaast een fysiotherapeut die reclame maakt voor relaxed bevallen en voor 50+ yoga, dan drie sportclubs waar je samen met een personal trainer aan je ‘shape’ kunt werken, een nagelstudio en aan het einde van de rij een zonnestudio. Dan sta ik op het kruispunt met de Stadionweg.
Ik verlang naar de drukke, rommelige groentewinkel in de Kanaalstraat in Utrecht waar ik net als de andere klanten de tomaten één voor één bevoel voordat ik ze in zo’n prettig ritselend dun zakje doe.   2021-05-02