-
Venus van Milo
Prachtig beeld hoor, daar niet van. Iedereen ziet dat dit beeld voortborduurt op de Venus van Milo. Maar getuige het naamplaatje vond de maker Eja Siepman van de Berg de titel ‘Staande’ afdoende. Een totaal overbodige mededeling. Maar hoe zit het met de Venus van Milo? De overheid, verantwoordelijk voor de keuze en de plaatsing, doet net of zijn neus bloedt. Het enige wat de overheid weet toe te voegen is dat Siepman beschouwd moet worden als lid van de Groep van de figuratieve abstractie. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Als we al weten wat figuratie en abstractie zijn. Als we al weten dat die twee elkaar min of meer uitsluiten, wat hebben we dan aan die mededeling? Het enige wat de overheid hier zegt is: wij kijken niet, wij denken niet, aan ons heb je niks, we staan alleen in de weg.
2020-05-10
-
Hou je oma van de IC
Kijk zo moet het. Zo verplaatst de overheid zich in de mensen voor wie de overheid in het leven geroepen is. Mensen die vanuit hun jeugdige overmoed denken dat Covid-19 alleen iets is dat anderen overkomt. Oude mensen, andere oude mensen. Duurt maar een paar seconden zo’n poster, maar komt wel de hele dag voorbij. En ’s avonds. Hoe zou het ’s avonds zijn in de Amsterdamse poort? 2020-05-10
-
Klassiek vogelkooitje
Ik waande me de hele tijd in Suriname. Helemaal toen ik stuitte op het klassieke vogelkooitje dat buiten was gehangen. Niet dat ik daar ooit ben geweest, wel veel foto’s van gezien. Ik moet mijn vriendin hier een keer naartoe nemen, dacht ik. Dan eten we Roti in de tent achter het kooitje. Dat was leuk om te bedenken. Maar ik voelde me ook een indringer met mijn bedoelingen en mijn camera. De volgende keer neem ik een boodschappentas mee, dan val ik niet op. 2020-05-11
-
Klaagmuur Amsterdamse Poort
Vlak voor de ING-bank op de Amsterdamse poort dit muurtje. Was het een oorspronkelijk muurtje uit de tijd dat de Zuidoost nog de Bijlmer was, zonder flats, maar met boerderijen? Op de kop lagen witte papiertjes, of het de Klaagmuur was in Jeruzalem. Toen kwam er een man aangelopen met een masker. De eerste die ik met een masker tegenkwam. Alleen maar oude mensen zou ik die middag met een masker tegenkomen. 2020-05-11
-
Jezus redt
Bij correspondent Noraly las ik dat in Zuidoost religie bij het leven hoort. Sjongejonge, en niet zo’n beetje ook. Rond het grasheuveltje op het Hoekenrodeplein stonden groepjes mannen te werven met lange baarden. Even later liep ik langs een gebouw waar kerkelijke gezang uitkwam. Toen ik op het Bijlmerplein ging zitten op een veelhoekige bank, kwam deze vrouw op een fiets mijn buren vertellen hoe Jezus haar heeft gered. 2020-05-12
-
Heerlijk bordje roti
Ik ben niet vroeg gegaan, ik dacht, ik kijk hoe Zuidoost is rond het borreluur. Is het licht ook iets zachter. Dat viel behoorlijk tegen, het kwam goed uit dat ik een zonnebril op had, de eerste keer dit jaar. Die bril kan ertoe hebben bijgedragen dat ik me wat misplaatst voelde. Terug naar huis fietsend kreeg ik ontzettende trek in roti. Dat had ik mooi kunnen halen bij het vogelkooitje. Maar toen had ik nog geen trek. En er stond een flinke rij. In mijn buurt was de Marqt nog open, het andere eind van de wereld. En wat hadden ze daar kant-en-klaar? 2020-05-12
-
#Metoo
Van de eerste winkel die ik tegenkwam schoot ik meteen in de lach. Een nailstudio die met een knipoog verwijst naar #Metoo. Met een paar scherpe nagels kun je een belager in ieder geval wat flinke krassen in zijn gezicht bezorgen.
2020-05-13
-
Skowtu op Bijlmerplein
Skowtu is Surinaams voor politie. Afgeleid van 'schout', vermoeden taalkundigen. Ik zag twee Skowtu te fiets van verre aankomen op het Bijlmerplein. Ik ging ergens achter staan, was het een boom? Ik richtte mijn telefoon op een gebouw verderop en wachtte tot ze in beeld zouden komen. De eerste bevroor toen hij me zag staan, de tweede kwam niet. Die reed achter me langs. 2020-05-13
-
Bloemenrij
Twee bloemenwinkels kwam ik tegen en bij alle twee een rij voor de deur. Iedereen op anderhalve meter. Valt me ergens anders nooit op als mensen met bloemen lopen. Hier wel, omdat ik het niet verwacht? 2020-05-14
-
Stilte graag!
‘Without music life would be a mistake.’ Dat credo wordt hier naar hartelust beleden. Overal klinkt muziek.
Ik kan niet ergens zijn zonder me af te vragen: zou ik hier willen wonen? Niet dat ik serieus plannen heb te verhuizen, het gaat om het idee. Ik heb jaren in de Bijlmer gewoond, lang geleden. In Amsterdamse Poort was het zo gezellig, leek me leuk daar je dagelijks boodschappen te doen. Maar de muziek die je overal hoort, daar zou ik een punthoofd van krijgen.
2020-05-14
-
Feestelijk groen
Lopend van de ene flat naar de andere ben je de hele tijd in het groen. Overal doorkijkjes, zeker als het zonnetje schijnt, waan je je in het paradijs. Kijk, weer een oudere bewoner met een mondkapje. 2020-05-15
-
Een goed begin
Een vrolijk makend beeld. De eerste foto die ik nam, ik kwam het tegen aan de rand van het winkelgebied. Kan natuurlijk niet een huis dat uit een hoofd groeit. Maar ik weet, na eten is een huis waar je je veilig voelt, thuis voelt, het belangrijkste dat er is. En een thuis is wat de Bijlmer uitstraalt. Dat zou ik een paar honderd meter verderop zien, iedereen lijkt zich senang te voelen. Misschien heeft beeldhouwer
Wendela Gevers Deynoot
er iets heel anders mee bedoelt. Maar dat kan niet schelen. 2020-05-15
-
AFGEDANKTE MEUBELS
Nergens zag ik thuisbezorgen van voedsel zoals in mijn eigen buurt zo vaak te zien is. Waarom zou je ook als je zo dicht op een winkelcentrum woont? Wel zag ik veel afgedankte meubels op de stoep staan. De nieuwe werden al aangevoerd. 2020-05-16
-
Het begon gezellig
Ik durf te wedden dat dit moeder en zoon zijn. Allebei dezelfde stoel. Waarom zit hij een eind weg? Denk dat ze eerst gezellig naast elkaar zaten in de zon, waar hij nog steeds zit. Toen werd het haar te heet in de zon, ze verplaatste haar stoel naar de schaduw verderop. Maar de zin zit niet stil, die draait door en nu komt ze langzaam weer in de zon. En zo schuift ze steeds verder weg. 2020-05-16
