-
Spotlight
Je struikelt rond de Apollolaan over de Birò's. Luxe Canta-look-a-likes waarin het zien en gezien worden is. Komt goed uit dat ie aan bijna alle kanten ramen heeft. Altijd in de spotlights. En dat voor een vanaf prijs van 17.000,- eurootjes inclusief de btw. Zoeefffff. 2021-05-01
-
Even terrasje pakken
In de Beethovenstraat zaten de terrassen ondanks de kou bomvol. Weinig tafeltjes, dat wel. Er stond een rij, net buiten beeld. Of ik een foto mocht maken? "Natuurlijk". Moeder en zoon, vermoed ik, waren vol voor dit geschiedenismoment gegaan: week 1 van de heropening. Zij waren erbij. 2021-05-01
-
Brugpiepers
Bomen kunnen honderden jaren oud worden. Dat wil zeggen: als ze de kans krijgen. In Amsterdam, las ik ergens, wordt een boom gemiddeld 30 jaar. Echt volwassen worden zit er hier niet in. Voordat de boom goed en wel naar de brugklas gaat, besluiten we dat deze alweer weg moet. Kettingzaag erin! De plannen zijn veranderd, de grond bleek te slecht of de boom is misschien wel anders dan gewenst. Tussen de oude huizen en dure auto's van de Apollolaan staan veel bomen die wel de kans hebben gekregen op te groeien. Wat een stam! 2021-05-01
-
Groen to-go
De groenbakken: ik kende ze alleen van buiten de stad. Maar blijkbaar kun je op de Apollolaan je GFT buiten zetten en wordt het nog opgehaald ook. Tja, flinke tuinen geven flink snoeiwerk... 2021-05-01
-
Fitgirl
Alles is perfect. Knallende schoenen, krachtige bewegingen, fit lichaam en een gave locatie. Soms duizelt de mogelijkheden me: hoeveel beter, sportiever, mooier, gezonder en completer je je leven zou kunnen leiden. Daarvoor hoeft je in deze buurt niet over Insta of Facebook te struinen. Het huppelt gewoon langs, in vlot, moeiteloos hoog tempo. 2021-05-01
-
Gekte
Bakfietsen. Op de Stadionweg staan er opvallend veel. Correspondent Freek vermoedde dat ze van expats zijn. De paar eigenaren die ik spreek zijn dat inderdaad. Deze Italiaanse vrouw zegt trots dat de hare elektrisch is: "With two girls it can be very heavy".
Als dit een expat-ding is, waarom dan? Ik bedenk dat Amsterdamse ouders hun kinderen misschien sneller zelf laten fietsen. Hup, ga maar! Tja, wie is er nou gek? 2021-05-01
-
Plezier
Het is echt een plezier om hier rond te lopen. De oude gebouwen zitten zo vol detail en verhaal. Bakstenen die mooi zijn gerangschikt, een extra pilaartje hier en daar en dan deze supergave serre in de lucht. Het houtwerk is elegant, de zinken dakbedekking is kunst op zichzelf en zelfs de steunbalk waarop alles rust is simpel maar mooi afgewerkt. Overal kunstwerkjes. De siersteen links op de foto zag ik pas bij het uploaden. Welk verhaal zou dit gebouw willen vertellen? 2021-05-01
-
Gluren
De camera keek me recht aan. Op de Apollolaan kijken bewoners mee. Bij veel panden zie je kleine oogjes hangen aan de gevel, steunend op hekken of zoals hier: vastgeschroefd aan een stekelige paal. Het lijkt me een naar gevoel als je denkt dat het nodig is die op te hangen. Of is het gewoon omdat de buren ze ook hebben? 2021-05-01
-
Druk van bovenaf
Ze zullen neergezet zijn om te voorkomen dat kinderen blind de straat op rennen. De dranghekken staan op de stoep voor de Willemsparkschool en net daarnaast ligt een fietspad en autoweg. Hekje ertussen, probleem opgelost. Wat de hekken zelf vast niet hadden verwacht is dat ze ook lekker zitten. Je ziet de kinderen er bijna op zitten: benen aan de ene kant, rugzak aan de andere. De dranghekken zijn blijkbaar niet gebouwd op druk van bovenaf... 2021-05-01
-
Vespa verleden
Als ik aan Amsterdam Zuid denk, dan denk ik aan Vespa's. Die smoothe tweewielers van Italiaanse makelij. Ik denk aan de groeiende vloot op het schoolplein van mijn oude middelbare school, Het Vossius. Aan Willem Holleeder, met spiegelende zonnebril en zwarte polo, racend door de PC Hooftstraat. Aan Vespa-chickies: bontkraagje, gestyled haar, latex broek; ergens sexy, maar toch ook weer niet. Maar nu ik in Zuid rondloop vallen me de aantallen mee, of tegen. Hier en daar staat een Vespa, maar echt een kolonie is het niet. Misschien dat de helmplicht niet goed samenging met gestylede coupes. Of dat de Biró het wint (wel prijzig voor een middelbare scholier). Of dat Holleeder gewoon al te lang achter de tralies zit? 2021-05-01
-
Lelijk is niet goedkoop
Het kopen van een auto kost geld. Maar niet elke auto is even duur en zeker niet op elk moment. Stel: je koopt nu een nieuwe auto. Vanaf het moment dat je de garage uitrijdt stort diens waarde in een vrije val. Eerst stijl naar beneden, de euro's verdampen als sneeuw voor de zon, maar dan uiteindelijk neemt die daling langzaam af. Jaar na jaar, steeds iets minder. En uiteindelijk glijdt de auto op het 150,- euro-plateau: de prijs die de sloop je geeft voor het oud-ijzer.
Dat lijkt het einde, maar dat hoeft het niet te zijn. Er is een weg terug. Bereid je voor op veel werk, trek je portemonnee open, maar dan heb je ook wat: een gerestaureerde oldtimer die de weg terug inzet. Dezelfde curve, terug omhoog. Hoe ouder, hoe beter. En uiteindelijk behaal je het onmogelijke en heb je dit: een Lelijke Eend uit 1981 die nu meer waard is dan ie waarschijnlijk ooit heeft gekost. 2021-05-01
-
Spiegeltje, spiegeltje
Alles spiegelt op deze foto. Van het in hoogglans gelakte hout tot de dakpannen. Je ziet de kleur van de omgeving en de lucht erin terug. De vrouw achter het raam pakte er toch nog een spiegeltje bij. Misschien maar beter, want in deze straat is alles pico bello in orde. Kan dan geen kwaad er zelf ook tiptop uit zien. 2021-05-01
-
Piratenshop
Dit is een vreemde eend in de bijt. Niet alleen het zwarte gebouw zelf, met haar vreemde hoeken en zwartgeverfde bakstenen steekt onwennig af tegen de omgeving. Ook de organisatie die erin huist lijkt wat misplaatst in deze sjieke buurt van het establishment. Sea Shepherd is een activistische organisatie die zich inzet voor het zeeleven en met name de bescherming van walvissen. De meeste mensen zullen de organisatie kennen van de ramvideo's waarin ze met hun schepen Japans walvisjagers tijdens hun jacht dwarsbomen. Ze schuwen geen harde actie en kleden zich zwart. Dit hoofdkantoor zit hier sinds 2014 en bevat ook nog een winkeltje. Piratenvlaggetjes te koop? 2021-05-22
-
Makkelijk
Een auto voor je deur. Er zijn mensen die daarvoor naar buiten de stad verhuizen. Tja, in Amsterdam is dat eigenlijk ondenkbaar. Behalve hier dan, midden in Amsterdam zuid. Deze Zuid-iconen, de Porsche, Tesla en de Biro, pak je zo mee. Er kan nog wel een Vespaatje bij. 2021-05-22
-
Achterkant
De poort stond open en ik greep mijn kans. Ik ken zulke steegjes eigenlijk niet in Amsterdam. Ze doen me denken aan Amerikaanse films waar een snelle achtervolgings-scene in passeert. Maar dit is gewoon Amsterdam Zuid. In de steeg stond geen overvaller verschanst, maar een man in een net pak. Hij rookte een sigaretje in een deuropening. Achter hem zag ik een glimp van een strakke witte muur, meer pakken ook, maar dan in folie. Hij groette en trapte zijn sigaret uit: terug naar binnen. Ik stel me voor hoe hij de rook uit zijn jasje slaat, snel een hand door zijn haar haalt en een nieuwe klant begroet. Welkom in de PC Hooftstraat, welkom in Oger. 2021-05-22
-
Prikkels
Heel kort loop ik door de PC Hooftstraat. Te veel prikkels. Maar bij bijna elke prikkel wil ik stilstaan. Hier lopen mensen met veel geld (te veel geld, in mijn ogen). Wat ik zie fascineert me. Nieuw. Alles en iedereen is nieuw. Daarnaast strak. Strakke kleren, lichamen, etalages, en auto's. Walmen parfum uit winkels en kragen vechten om aandacht. Een uitlaat van een Lamborgini overstemt die strijd en ik weet al snel niet meer waar ik moet kijken. Of... Nouja, ik weet het wel. De mensen. Zonnebrillen, knallende tuitlippen, jonge gezinnen met opgedofte tieners en deze jonge man met zijn dochter. Hij vindt het allemaal prachtig, ik vergeet scherp te stellen en het loodzware gewicht van al dat goud trekt het meisje ondertussen uit haar stoeltje. Onbetaalbaar. 2021-05-22
-
Ruis
De huizenblokken rondom het Roelofhartplein lijken anders dan de rest. Graffiti, overvolle fietsenrekken en obscure winkeltjes vinden er hun plek. Is dit Oud Zuid? Ik zie gouden randen en mooie auto's en huizen, ja, maar er lijkt hier iets te bestaan wat er elders niet is. Niet mag zijn. Inefficiëntie, ruis. Een eigenheid waar geen merk, onderhoudscontract of investeerder aan kleeft. Kijkend naar de blik in deze etalage voelt het alsof dat gebied onder druk staat. Maar in de weerspiegeling zie je de huizen zoals ze al decennia zijn. Zien deze ogen verandering of bewijzen ze dat het hier blijft zoals het is? 2021-05-22
-
Cultureel walhalla
Binnen een straal van nog geen kilometer ligt hier cultuur voor het oprapen. Dan volstaat geen simpel bordje. Een bezoeker moet hier voelen dat het geen kattenpis is. Goud omlijst, diepzwart en met een Amsterdamse piek. Dat is toch wel het minste. 2021-05-22
-
Spotters
Een groepje van tien jongens staat aan het eind van de PC Hooftstraat. Bewapend met camera’s wachten ze de dikke auto’s op die grommend en brullend paraderen door het merkenparadijs. De jongens komen uit Laren, Amersfoort en gewoon hier uit de buurt. Allemaal zijn ze opgewonden. “We moest wel drie kwartier reizen!”, zegt de jongen uit Laren. 2021-05-22
-
Op het oog
De PC Hooftstraat ademt uiterlijk. Strakke pakken, glimmende brillen en gewaagde schoenen: tegen flinke prijskaartjes kun je je uiterlijk een zwiep geven. Tassenkoning Louis Vuitton vindt dat uiterlijk zó belangrijk dat zelfs de bouwput van hun nog te bouwen winkel volgens strak design is vormgegeven. Maar niet helemaal. Alleen de buitenkant is aangepakt, en precies zover als de ogen van de PC Hooft-bezoekers reiken. Daarachter is het een zootje, moeten bouwvakkers het met een chemie-toiletje doen en wordt elk spoor van het vorige pand grondig verwijderd. 2021-05-22
-
ID Please
Het hondje ving mijn blik. Of eigenlijk de twee hondjes, want de kopie van dit beestje staat net buiten beeld met de zoon van het stel. Hij wilde niet op de foto en daar ging dus ook mijn twee-hondjes-plaatje. “Can I see your ID?”, vroeg de man me voordat hij toestemming gaf voor de foto. Want hoe kon hij anders weten dat ik was wie ik zei dat ik was? Zelf kon ik hun ID maar moeilijk vatten: ze woonden hier, maar waren Engels. Hun kledingstijl was trashy, maar alles wat ze droegen leek spiksplinternieuw en exclusief. En dan die hondjes: Dwergkezen. Een vlugge blik op Marktplaats leert dat je zo 1000 tot 3500 voor een puppie kan neertellen. Not trashy… Mijn ID hoefde ik toch niet te laten zien. 2021-05-22
-
Buiten
Bijna elke straat waar ik inloop heeft ze: Franse balkonnetjes. Iedere verdieping, ieder huis, telkens één balkon voor het middelste raam. Het verrijkt het straatbeeld en biedt tegelijkertijd voor de bewoners een heel klein stukje “buiten”. Ik heb zelf wel eens op zo’n balkonnetje gestaan en ze hebben wel wat. Op dat hele kleine stukje kun je van de zon genieten, bloemetjes of verse kruiden houden en met wat proppen zelfs een tafeltje met wat te eten zetten. Buitenleven op de vierkante (halve) meter. 2021-05-22
-
Vakantie
Op de plek waar de Willemsparkweg overgaat in de Koninginnenweg begint het bochtenwerk. Er zijn weinig plekken in Amsterdam waar een straat zo mooi kronkelt als hier. Het is alsof de weg inclusief tramrails aan de helling van een berg zijn aangebracht. Overgeleverd aan de vormen van de berg kronkelt de weg dan weer flink, dan weer flauw heen en weer. Reden genoeg voor deze motorrijder om eens flink het gas open te trekken: lekker op vakantie in eigen stad. 2021-05-22
-
Tijdstrijd
Zuid wordt bewoond door mensen in een strijd: vernieuwen vs behouden. Ik zie nieuwe Biro’s voor oude gevels, QR-codes in de ramen van klassieke restaurants en oude musea met moderne uitbreidingen. Kun je het nieuwste van het nieuwste hebben en tegelijkertijd authentiek zijn? 2021-05-22
-
Gebakje voor een kiekje
Foto's maken mag niet, zegt het bordje links. De bakkerij in de Albert Cuypstraat ziet er luxe uit. Het bordje ken ik vooral van drukbezochte toeristische plekken. Waar toeristen zich verdringen om een kiekje te schieten, maar vergeten een gebakje te kopen. Die gebakjes zien er dan ook wel heel mooi uit.
Geen toeristen vandaag. Ik mag een foto maken, en koop voor de zekerheid een croissantje. 2021-06-05
-
Postzegelparkje
Is dit midden in Amsterdam? Is dit in één van de drukstbezochte parken van de stad? Het Sarphatipark blijft verbazen. Al die verschillende hoekjes, vergezichten en mensen die op hetzelfde postzegelparkje bijelkaar komen. Te gek! 2021-06-05
-
Frietboer
Het staat er echt: aardappelhal. Ik moest drie keer kijken, maar de witgeschilderde muur vertelt wat zich hier vroeger moet hebben afgespeeld. Ik stel me grote kisten en juten zakken voor. Een donkere ruimte, niet eens zo diep. Links een gammel houten tafeltje met een doosje waar munten en biljetten in en uitgaan. Het kan niet anders dan dat het een plek moet zijn geweest met een hoge omloop. ’s ochtends een nieuwe levering. En dan de hele dag mannen en vrouwen die in en uitlopen om hun kilo’s aardappels in te slaan. 2021-06-05
-
Groene porno
Een deel van de architecten schijnt het meewarig aan te zien: het groen wat overal in de stad zijn plek moet krijgen. “Groene porno” noemen ze het. En als je er bij nieuwbouw op gaat letten begrijp je het wel. Groen moet overal een plek krijgen in de ontwerpen. Vaak lijkt de ontwerper van hovenieren geen kaas te hebben gegeten en sterft het groen een vroege dood. In de Pijp lijkt het groene virus zich een weg te vinden op straat. Overal struikel je over de geïmproviseerde tuintjes. De ene mooi verzorgd om in weg te dromen, de ander rommelig, vervallen of gevuld met vreemde items zoals de teddybear achter in deze foto. Groene porno op straat. 2021-06-05
-
Sluipdoor
Pas recent ontdekte ik dit steegje ontdekte. Het is een fietspad, nauwelijks een stoep, en zeker geen autoweg. En aan de mensen die er doorheen fietsen zie je dat ze er bekend zijn. Het is een sluiproute die je moet kennen en dan is ie prachtig. Sindsdien neem ik em graag als in de buurt ben. Achter het poortje, onder het woonhuis door, neemt het pad nog een kleine slinger en een paar heerlijke verkeersdrempels. Van die golvende. Dat sluipt super. 2021-06-05
-
Het Bos
Het Sarphatipark heeft zoveel meer te bieden dan ik wist. Je kan op avontuur in de stukken waar de stad heel ver weg is. "Wat doe jij met die camera?", hoor ik plotseling achter de struiken. Ik loop om en zie het jongetje in het rood. Hij vertelt over een spannend spel dat ze spelen. Zijn maatje komt aanrennen. Het spel wordt zonder twijfel stilgelegd voor een foto. 2021-06-05
-
Tijd
Ik ben 31. Jong, maar geen jongere meer. Het groepje dat hier zit bruist. Energie. Met elkaar, in zichzelf gekeerd, samen. Ze gaan op pad, of zijn net terug. Ik weet het niet en vraag het niet. Een plan lijkt hier niet het belangrijkste. Midden in het Sarphatipark hebben ze een bankje gevonden en dat is nu het doel op zich. Dat ik een foto wil nemen vinden ze grappig en op mijn verzoek, nee vanzelf, gaan ze gewoon weer verder met waar ze mee bezig waren. Jointje, sigaretjes, schooltassen. Ik zie mezelf zitten en voel plots de herinneringen en het gemis van deze tijd. De tijd waarvan je niet weet dat die voorbij gaat. Die tijd. 2021-06-05
-
say cheese
Zo'n 15 jaar geleden las ik een verhaal dat Britten per dag zo'n 300 keer door een bewakingscamera worden geregistreerd. Toen vond ik dat een bizar idee. Nu is het ook voor mij heel gewoon. Ik kom de Pijp binnen via de Noord-Zuidlijn en overal wordt mijn komst vastgelegd. Ook buiten stikt het van de camera's. En ohja, ik heb er zelf ook één om mijn nek. Nr 301. 2021-06-05
-
Ruimte
In de Pijp struikel je over de bloembakken, -potten en -bouwsels. Op elke stoep hebben bewoners her en der geïmproviseerde tuintjes aangelegd. Dat vraagt om waardering, en natuurlijk: beleid. Eerst was er een stoep en een boom, nu is er minder stoep en een bloembak. Tja. Fiets dus ergens anders parkeren svp. 2021-06-05
-
Actieve houding
- Op de kruising van de Ferdinand Bolstraat en de Albert Cuypstraat staat altijd een groepje bezorgers. Soms zijn het er wel 30. Het ziet er vaak heel gezellig uit, maar ik begrijp het nooit helemaal. Waarom daar? Waarom samen? Ik had wel 30 vragen, maar vroeg alleen of ik een foto mocht maken. Hun reactie was verrassend. Ja, het mocht. Maar niet tè herkenbaar. Bovendien wilden ze eerst opstaan. Blijkbaar vonden ze, herkenbaar of niet, een zittende foto niet netjes. Staand dus. Na afloop controleerden ze de foto: “Yes, it’s good like this”. 2021-06-05
-
Kleurverzet
De twee auto’s die ik heb deel ik met vrienden. Het zijn onze auto’s en ze zijn beide geel. Ook hun voorganger was geel. Waarom? Omdat kinderen vanaf de achterbank gele auto’s tellen. Omdat er heel veel tinten geel zijn. Omdat geel straalt en warm en zonnig is. En omdat geel zich verzet tegen grijs, zwart, strak, orde, saaiheid. Deze auto trekt al mijn aandacht. Wat een knaller (die velgen ook!). Maar deze gele krijgt flinke concurrentie van de Kapsalon Latino Nurys. Met witgeschilderde wanden gaat die lijnrecht tegen de welstand in. Die moeten toch bij elkaar horen? 2021-06-05
-
Verlegen
Een hele kleine lijn van licht blijft open tussen de bomen. Zijn dit wat ze noemen 'verlegen boomtoppen'? Bomen die in de kruin een klein beetje afstand houden tot de volgende boom. De mensen eronder zijn in ieder geval minder verlegen. In deze zijstraat van de Ferdinant Bol loopt, fietst en rijdt alles door elkaar heen. 2021-06-05
-
De echte
Wie zijn nou de echte Pijp-bewoners? De vrouwen die hier zitten passen zo goed in het plaatje van de De Pijp zoals het vaak geschetst wordt. Amsterdams, stads, volks. Mensen die niet bezig zijn met mode, carrières of diëten. Mensen met niet veel te makken. Maar om hun heen zijn de meeste mensen het tegenovergestelde. Door de dezelfde straat lopen yuppen, expats en hipsters. Ook zij lijken hier thuis. 2021-06-05
-
Onder de grond
In 9 minuten ben je vanaf de Pijp in Noord. En andersom. Een ritje waar je met de fiets dik een half uur over doet. De metro wordt vandaag -voor deze tijd- druk gebruikt. Al deze mensen stappen midden in de Pijp uit. Ze komen uit de grond en verdwijnen er misschien even later wel weer in. Terug naar het Noorden. 2021-06-05
-
Lekker buiten
In de straten in de Pijp waren altijd al veel terrasjes te vinden. Maar nu de horeca binnen nog gesloten is mogen veel zaken hun terras uitbreiden. En dat gebeurt. Terras die al bestonden dijen uit en cafés zonder terras zetten hun inboedel op straat. Maar of dat nou altijd dat lekkere terrasgevoel geeft...? 2021-06-05
-
Serieus werk
Wauw wat gebeurt er veel in Het Sarphatipark! Deze mannen nemen hun bezoekje heel serieus. En dat lijkt z'n vruchten af te werpen. Hier is van coronabuikjes geen sprake :) 2021-06-05
-
Trots
Ze viel meteen op. Haar mooie zorgvuldig gekozen kleding en grote lach. Ja, een inwoner van de Pijp, bevestigt ze. En trots kijkt ze de camera in om zich te laten portretteren. 2021-06-15
-
Afwasmiddel
De Biro’s blijven fascineren. Een vervoersmiddel dat alleen door een hele specifieke bevolkingsgroep lijkt te worden gebruikt. Rijk. Welgesteld. Dat is het belangrijkste kenmerk gok ik. Want voor wat het is hebben ze een aardig prijskaartje. Deze in het bijzonder gok ik. Een speciale editie. Die zie je op de website niet in het assortiment staan, maar hier staat ie gewoon voor de Albert Heijn. Even afwasmiddel halen. 2021-06-15
-
Belofte
Dit is de Obrechtkerk. Een prachtig gebouwd vind ik, waar ik vroeger veel kwam. Één van mijn beste vrienden woonde in de parochie ernaast, links op de foto. Die woning was omgedoopt tot gemeenschapswoning voor studenten die ergens nog een vage connectie met het geloof hadden. Van die connectie kan ik me niet meer veel herinneren. Wel van het donkere, statige trappenhuis, de lichte hoge kamers, de belofte van de feestjes die je er zou kunnen houden en de muis die zijn einde had gevonden in de olijfoliefles. 2021-06-15
-
De straat
Dit deel van Zuid heeft een typisch straatbeeld, vind ik. Brede straten, diagonaal geparkeerde auto’s en mooie huizen met balkonnetjes. De straten zijn vaak heel rustig, stil. En ook het geluid van de stad wordt samen met een deel van het zonlicht tegengehouden door het bladerdek van de vele bomen die er staan. 2021-06-15
-
Doe alsof je thuis bent
Door de hele stad is dit een bekend probleem: afval dat zich rondom de container bevindt. De oplossing om die plek op te fleuren, netjes te maken, zodat mensen er hun meuk niet zomaar op neergooien vind ik heel leuk. Het gevoel van “dat doe je thuis toch ook niet” creëren naast een afvalbak is echt goed bedacht. Aan de andere kant laat ik thuis ook wel eens de stofzuiger slingeren. Tja, iedereen heeft zo zijn eigen huisregels. 2021-06-15
