foto's van correspondent Merel Oord

Machtige Meloenen

Kinkerbuurt

Elke dag als ik naar mijn werk fiets, passeer ik deze gigantisch grote watermeloenen. Soms probeer ik ze in het voorbijgaan te tellen. Elke keer ben ik opnieuw getroffen door hun omvang en aantrekkelijkheid, zoals ze zo mooi naast elkaar liggen opgestapeld in de zon. Toch heb ik er nog nooit een gekocht. Ze lijken zo groot en zwaar en hoe krijg je ze mee naar huis? Heb je daarom ook die tas nodig die er altijd bovenop staat? 2019-06-29
De vindingrijkheid van de markt

Kinkerbuurt

Ik wandel graag over de Ten Katemarkt, het liefst ‘s ochtends vroeg als alle kramen worden opgebouwd. Of tegen het einde van de dag, als je aan de zijkant achter de kramen langs kan lopen. Daar ontdek je soms een weelde aan indrukken, van een verloren sperzieboontje, een weggerolde sinaasappel tot een geplette paprika. Of je komt een aparte doos voor het vervoeren van watermeloenen tegen. Soms word je ook aangenaam verrast door de creativiteit en informaliteit van de markt. Zo kan je een keukentrapje bijvoorbeeld goed bewaren in een doos vol meloenen, bovendien handig om ze er uit te kunnen tillen. 2019-06-29
Vergeten groenten

Kinkerbuurt

Als je over de markt wandelt, kom je aan het einde van de dag vaak groente en fruit tegen, die van de kraam zijn gerold of tijdens het uitpakken uit de doos zijn gevallen. Ze liggen er soms wat verloren bij. Ze zijn nauwelijks geplet of bedorven, maar niemand neemt ze mee of raapt ze op. Ergens tussen wal en schip. Net als deze doos snijbonen en wortels, die misschien zijn vergeten of niet mooi genoeg meer waren. Terwijl de frisse kleuren je tegemoet stralen. 2019-06-30
Dubbele verkeerskegel

Kinkerbuurt

Deze opgestapelde groen-oranje kegels, kwamen me vreemd voor. Wat deden ze om de hoek bij de markt, naast de geparkeerde bus? En welke functie hadden ze op die plek? Ze deden me denken aan een theatervoorstelling die ik had gezien over Afrikaanse atleten. De acteur keerde twee kegels om en stopte in elk zijn been, waarna hij strompelend over het toneel liep. Hij wilde er zijn wilskracht mee tonen, maar tegelijkertijd ook de kwetsbaarheid van zijn lichaam. Misschien beelden deze kegels ook een soort kracht uit en tegelijkertijd ook afstand. Een pilon die uitstraalt dat je hem moet ontwijken. 2019-06-30
Verlaten sneakers

Kinkerbuurt

Ik stuitte op deze sneakers en bleef me afvragen wat het verhaal erachter is. Ze staan in een houding die de indruk wekt dat de eigenaar in de haast deze schoenen heeft uitgetrokken en langs de muur en struik omhoog is geklommen. Ze lijken niet zozeer per ongeluk verloren te zijn. De kans dat je twee schoenen tegelijk verliest, is niet heel groot. Of zijn ze bewust hier achtergelaten? Zou het een kunstwerk zijn dat ons bewust wil maken van ons schoenenkoopgedrag of ons even uit onze sleur wil halen door deze confrontatie? Of was iemand gewoon te lui om ze in de vuilnisbak te gooien? 2019-07-01
Aanwezige slippers

Kinkerbuurt

Soms wandel je langs een bankje waar je een soort aanwezigheid waarneemt. Hier heeft misschien een goed gesprek, stille mijmering of gezellige avond plaatsgevonden. De blikjes bier en achtergelaten slippers, duiden op een afwezige aanwezigheid. De twee slippers roepen bij mij de meeste vragen op. Heeft de eigenaar het bankje abrupt moeten verlaten en is deze daarna op blote voeten vertrokken? Of zijn ze vergeten na een dagje varen? Het doet me ook denken aan beelden uit de media van schoenen die door vluchtelingen zijn achtergelaten, op de stranden na een boottocht of in de woestijn op de grens tussen Mexico en de VS. Het roept daardoor iets naargeestigst op, iets wat blijft hangen. 2019-07-01
Blauwe punaise

Kinkerbuurt

Als ik mijn ogen samenknijp, lijkt deze parasol bijna een hemelsblauwe punaise op het prikbord van de gevel. Een duimspijker waar je aandacht aan blijft hangen. Hoe zou het voelen om onder deze parasol te zitten, omringd door deze blauwe halo? 2019-07-02
Urban Forrest

Kinkerbuurt

Ik was aangenaam verrast door deze eigenwijze groene struik middenin deze grijze, moderne, luxe galerijflat. Hij maakt een dappere indruk, alsof hij tegen de stroom in zijn takken met bladeren uitstrekt en zich niet laat weerhouden door de beperkingen van de metalen constructies. Hij doet me denken aan een muzikante uit Mali. Zij was niet alleen blind maar bespeelde ook een instrument dat van oudsher aan mannen toebehoort. Daarmee doorbrak ze taboes en werd ze aanvankelijk tegengewerkt en niet serieus genomen. Maar ondanks dat bleef ze volhouden en doorzetten. Inmiddels heeft ze haar ketens afgeschud. 2019-07-02
Eenheidsworst

Kinkerbuurt

Twee bijna identieke fietsen in exact dezelfde houding. Alleen de kleur van het frame verraadt een eigen identiteit. Zou dit ons toekomstige straatbeeld worden? Een verzameling geleaste eenheidsworsten? Ik had zelf jarenlang een paarse vouwfiets die van verre herkenbaar was. Vanwege zijn vergevorderde leeftijd was er op het einde geen enkele fietsenmaker meer over die hem nog wilde repareren. Ik mis hem nog steeds. Zelfs mijn collega’s waren teleurgesteld toen ik op een dag de parkeerplaats opreed op een knalrode fiets. 2019-07-03
Miniatuurversies

Kinkerbuurt

Zijn kinderfietsen eigenlijk miniatuur versies van volwassen fietsen? En zijn er daarom ook miniatuur kinderzitjes om knuffelberen mee te vervoeren? Het lijkt op een oefening voor het echte leven. Het doet me ook denken aan een moeder en dochter die ik in de supermarkt tegenkwam. Haar dochter droeg exact dezelfde kleding als haar moeder, maar dan in een verkleinde versie. Misschien creëert dat verbinding, zoals tweelingen die identiek gekleed gaan. Of is het een combinatie van enerzijds oefenen voor het volwassen leven en anderzijds terugverlangen naar je kindertijd? 2019-07-03
Een boeket rolkoffers

Kinkerbuurt

Op de Ten Katemarkt leek het alsof er een groep toeristen was neergestreken. Hun koffers en hoedjes leken even uit te rusten na een vermoeiende reis, kleurig bij elkaar gerold als een verzameling wilde bloemen. Ik vroeg me af met hoeveel zorg de marktkoopman/vrouw deze koffers en hoedjes dagelijks uitstalt en hoeveel klanten er al waren gevallen voor deze charmante uitstalling. Ik kreeg er meteen zin van om op vakantie te gaan. 2019-07-05
Verkeersverwarring

Kinkerbuurt

Soms fiets je langs plekken waar je al een tijd niet meer bent geweest en waar je tot de ontdekking komt dat er ineens iets is veranderd in de verkeerssituatie. Zoals tijdelijke werkzaamheden, waardoor je route ineens afbuigt waar die voorheen rechtdoor ging. Of verkeersborden die meerdere - en tegenstrijdige - boodschappen tegelijk uitzenden. Het doet me denken aan mijn geboorteplaats, waar door de jaren heen grote veranderingen hebben plaatsgevonden terwijl ik er allang niet meer woonde. Als ik dan af en toe een oude vriend bezocht, merkte ik dat mijn aangeleerde route niet meer bestond. Straten waren omgelegd en nieuwe rotondes, wijken en paadjes waren ontsproten op mijn voormalige routes. In totale verwarring arriveerde ik alsnog op de plaats van bestemming, maar zelfs met nieuwe informatie bleef ik vaak steevast nog mijn oude, onbruikbare maar vertrouwde route hanteren. 2019-07-05
Ingepakte egel

Kinkerbuurt

Zelfs op een zomerse dag staat deze scootmobiel nog ingepakt. Bestand tegen invloeden van buitenaf, beschermd tegen warmte, kou en viezigheid. Hij lijkt bijna op een egel in winterslaap, onder een dik pak herfstbladeren. Opgerold in een hoekje en in diepe rust, wachtend op een moment om weer te mogen ontwaken. 2019-07-05
Eenzame koffie

Kinkerbuurt

Dit volle kopje koffie nodigt uit om te worden opgedronken, terwijl je ontspannen leunt op de vensterbank. Je kan de geur bijna waarnemen, zelfs de warmte van het kartonnen bekertje kan je voelen in je handen. De trams en fietsen zoeven voorbij, terwijl je langzaam de warme vloeistof door je keel voelt stromen. Zou de eigenaar even naar binnen zijn om zo weer terug te keren? Of zou dit een eenzaam, eenmalig en afgedankt kopje koffie zijn? Vergeten of verwaarloosd? Horend bij een ontmoeting die niet plaatsvond? 2019-07-05